شهر تبریز سال ها به عنوان مرکز اقامت ولیعهد ایران و دژ مقاوم در برابر حملات عثمانی و روس بوده است. در کنار این موضوع تبریز برای صد ها سال در مسیر جاده ابریشم و یکی از مراکز مهم تجارت در ایران و جهان محسوب می شده. آثار به جا مانده از این تاریخ بلند سبب شده تبریز به شهری جذاب برای گردشگران تبدیل شود.
دیدنی ها و آثار تاریخی تبریز
عمارت شهرداری تبریز، این بنا در سال 1314 در محل گورستان کوی نوبر توسط مهندسان آلمانی احداث شده. ساختمان دارای یک برج ساعت است که هر 15 دقیقه یک بار زنگ آن به صدا در می آید. نمای بیرونی ساختمان از سنگ تراشیده شده و یاداور عظمت ساختمان های آلمان قبل از جنگ جهانی دوم میباشد.
ربع رشیدی، مجموعه بنا هایی هست که در قالب یک شهر کوچک توسط خواجه رشید الدین فضل الله همدانی در حدود 700 سال پیش بنا شده بود که شامل کتابخانه، مدرسه، مسجد، دارالایتام، گرمابه، مهمانسرا، مدارس عالی، پرورشگاه و کارگاه های صنعتی بود که برای انجام فعالیت های علمی و فرهنگی مورد استفاده قرار میگرفت. خواجه فضل الله همدانی برای تامین مخارج این مجموعه، وقف نامه ای را نوشته بود به نام وقف نامه ربع رشیدی که شامل بخش هایی از سرزمین های عراق، افغانستان، گرجستان، ولایت روم، آذربایجان و سوریه می شد، این وقف نامه در سال 1386 در حافظه جهانی یونسکو به ثبت رسیده است و هم اکنون در موزه تبریز نگهداری می شود. در حال حاضر قسمتی از این مجموعه در شهر تبریز و در دامنه کوه سرخاب باقی مانده است.
ارگ علیشاه از بناهای عظیم دوره ایلخانی هست که توسط تاج الدین علیشاه جیلان تبریزی طی هشت سال ساخته شده است. این بنا در خیابان امام تقاطع خیابان فردوسی جنب مصلا تبریز می باشد.
برج آتش نشانی یا برج یانقین، این برج همزمان با احداث اولین ایستگاه آتش نشانی ایران در تبریز با ارتفاع 23 متر برای دیدبانی در سطح شهر ساخته شده است. قدمت این برج به بیش از 100 سال میرسد. محل برج در خیابان خاقانی تقاطع خیابان مدرس می باشد.
برج خلعت پوشان در ده کیلومتری جاده تبریز به تهران قرار دارد. این برج آجری در دوران صفویه احداث شده و در دوران قاجاریه خلعت ها و لباس های اهدایی پادشاهان در این مکان بر دوش حاکمان آذربایجان انداخته میشد.
پل آجی چای در دوره صفویه بر روی تلخه رود بنا شده است. این پل تنها گذرگاه ایران به غرب و بخشی از مسیر جاده ابریشم بوده است. اسم پل آجی چای اولین بار در سفرنامه متعلق به ونیزی ها در دوره شاه اسماعیل صفوی آورده شده است. پل آجی چای در دوره عباس میرزا تعمیر شده است و واقعه تاریخی مقاومت پنج تن از سربازان گمنام تبریزی در مقابل ارتش روس در این محل اتفاق افتاده است. اگر قصد بازدید از این پل را دارید میتوانید در ورودی جاده تبریز به مرند پل را ببینید.
مسجد کبود، مسجد جهان شاه یا مسجد کبود تبریز طبق کتیبه سر در آن در سال ۸۴۵ هجری شمسی و در زمان سلطان جهانشاه مقتدرترین حکمران سلسله قراقویونلو و به دستور دختر او صالحه خانم بنا شده‌است. مادام ژان دیولافوا مهندس راه و ساختمان و باستان‌شناس فرانسوی که همراه همسرش از سوی دولت فرانسه برای انجام کاوش‌های باستان شناسی به ایران سفر کرده بود در کتاب خود از این مسجد با نام مسجد آبی تبریز نام برده است. این بنا از شاهکارهای هنر معماری اسلامی و ملقب به فیروزه جهان اسلام است. در سال 1158 هجری شمسی بر اثر وقوع زلزله بخش بزرگی از بنا تخریب شد اما 160 سال بعد یعنی در سال 1318 هجری شمسی کار بازسازی و مرمت بنا آغاز شد که بخش بزرگی از آن تا سال 1345 تمام گشت ولی بخش های مربوط به کاشی کاری آن تا هم اکنون ادامه دارد. مسجد کبود در خیابان امام ما بین میدان ساعت و چهار راه شهید بهشتی (منصور) می باشد.
بازار تبریز، این بازار در دوره سلجوقیان بنا شده است، بزرگترین بازار سرپوشیده آجری جهان و یکی از شاهکارهای معماری ایرانی است. بازار تبریز در سال ۱۱۹۳ هجری قمری بر اثر زلزله با خاک یکسان گشت اما توسط نجفقلی خان دنبلی حاکم وقت تبریز باز سازی شد. شهر تبریز در مسیر جاده ابریشم بوده و به همین خاطر برای سالها بازار تبریز یکی از مراکز اصلی تجارت ایران و جهان محسوب می شده به طوری که در سال ۱۲۵۶ خورشیدی، تبریز ۲۵ تا ۳۳ درصد از کل مراودات تجاری کشور را عهده دار بود و از این حیث برتر از تهران محسوب میشد.
